«آيا خدا به دعاهای ما پاسخ می دهد؟»

 

«چه چیزی لازم است تا خدا به دعاهای ما پاسخ دهد؟»

«چگونه باید دعا كرد: دعاهایی كه پاسخ داده می شوند.»

 

   آیا تا به حال با كسی برخورد كرده اید كه واقعاً به خدا اعتماد داشته باشد؟ آن زمان كه من یک کافر بودم دوستی داشتم كه اغلب دعا می كرد. هر هفته دوستم درباره موضوع جدیدی كه برایش پیش آمده و حل آن را با اطمینان به خدا سپرده بود با من صحبت می كرد و من به واقع می دیدم كه خدا چگونه به دعاهایش پاسخ می دهد و آن مشكل را حل می كند.

   می دانید برای كسی مثل من كه منكر خدا بودم چقدر دشوار بود كه هفته های متوالی شاهد چنین وقایعی باشم؟ پس از این كه برای مدتی طولانی شاهد چنین اتفاقاتی هستید، دیگر به سختی می توانید خود را قانع كنید كه این وقایع چیزی بیش از یک تصادف نیست.

   آیا مایلید بدانید كه چرا خداوند به دعاهای دوستم پاسخ می داد؟ مهم ترین دلیلش این بود كه دوستم با خدا ارتباط داشت و مشتاق بود تا از خداوند پیروی كند و حقیقتاً هر آن چه را كه خدا به او می گفت گوش می داد، با این تفكر كه خداوند اجازه دارد تا او را در زندگی هدایت نماید و از این بابت خیلی هم خوشحال و راضی بود.

   دعا كردن در مورد امور مختلف زندگی در واقع جزئی از رابطه او با خدا بود. هنگامی كه در حضور خدا درباره احتیاجات، نگرانی ها و یا هر مقوله دیگری در ارتباط با زندگی اش دعا می كرد، احساس راحتی و آسودگی به او دست می داد.

   از این گذشته بر طبق آن چه در كتاب مقدس خوانده بود كاملاً ایمان داشت كه خداوند نیز دقیقاً مایل است تا او این گونه به او اتكا كند. دوستم به خوبی این فرموده كتاب مقدس را اجرا می كرد كه:

«اطمینان ما در حضور خدا این است که اگر از او چیزی بخواهیم که مطابق ارادة او باشد به ما گوش خواهد داد.»

(اول یوحنا ۵ : ۱۴)

 

   و در آیه دیگری می خوانیم:

«زیرا چشمان خداوند بر نیکان است،و گوشهای او آماده شنیدن دعاهای آنها،امّا از بدکاران روی گردان است.»

(اول پطرس ۳ : ۱۲)

 

   «بنابراین چرا خدا به دعای همه پاسخ نمی دهد؟»

   ممكن است دلیلش این باشد كه آنها با خدا رابطه ندارند. این اشخاص شاید می دانند كه خدا وجود دارد و ممكن است بعضی وقت ها حتی او را عبادت نیز می كنند، اما كسانی كه هرگز جواب دعاهایشان را از خدا نمی گیرند، در واقع با خدا ارتباط ندارند.

   از این گذشته این اشخاص هرگز بخشایش كامل گناهانشان را از خدا دریافت نكرده اند. می پرسید این چه ارتباطی با گرفتن پاسخ دعا دارد؟ جواب سوالتان را در كتاب مقدس می خوانیم كه می فرماید:

«فکر نکنید که خداوند آن‌قدر ضعیف است که نمی‌تواند شما را نجات دهد یا آن قدر کَر است که فریاد شما را

برای کمک نمی‌شنود. به‌خاطر گناهان شماست که او حرف شما را نمی‌شنود. این گناهان شماست

که بین شما و خدا-حتّی دروقتی که می‌خواهید او را پرستش کنید- جدایی ایجاد کرده است.»

(اشعیا ۵۹ : ۱ – ۲)

 

   این بسیار طبیعی است كه ما احساس كنیم از خدوند دور و جدا هستیم. می دانید كسانی كه با خدا ارتباط ندارند، وقتی از خدا چیزی درخواست

می كنند چه اتفاقی می افتد؟ این افراد معمولاً دعایشان را این طور شروع می كنند: «خدایا من واقعاً برای حل این مشكل به كمک تو احتیاج دارم...»    سپس مكثی كرده و ادامه می دهند: «خدایا خودم می دانم كه انسان خوبی نیستم و این حق را ندارم كه از تو چیزی بخواهم و...» آنها از این كه نسبت به خدا كوتاهی و قصور كرده اند آگاهی دارند، و این را نیز خوب می دانند كه خدا هم از این قصور آگاه است.

   سپس از خود می پرسند: «دارم چه كسی را گول می زنم؟» در واقع آن چه را كه آن ها نمی دانند این است كه چطور بایستی بخشش كامل گناهانشان را به دست آورند.

   كافی است آنها بدانند كه اگر با خدا ارتباط داشته باشند، خداوند دعای آنها را خواهد شنید. این پایه و اساس گرفتن پاسخ برای دعاهایمان از خداوند است.

 

   «چگونه باید دعا كرد: اساس دعا»

   ابتدا باید رابطه خود را با خدا آغاز كنید. تصورش را بكنید كه شخصی به نام مایک از رئیس دانشگاه پرینستون بخواهد ضامن او شود تا بتواند برای خرید اتومبیل مورد نظرش وام دریافت كند در حالی كه مایک حتی او را نمی شناسد.

   در حقیقت شانس مایک برای به نتیجه رساندن این كار صفر است (با این تفكر كه رئیس دانشگاه پرینستون یک مرد احمق نیست). از طرف دیگر اگر این درخواست از جانب دختر رئیس دانشگاه مطرح شود هیچ مشكلی در بین نخواهد بود. پس می بینیم كه روابط تا چه حد مهم است.

   اگر كسی فرزند خدا باشد و به او تعلق داشته باشد، خدا نیز او را می شناسد و دعاهایش را می شنود. عیسی فرمود:

«من شبان نیکو هستم، من گوسفندان خود را می‌شناسم و آنها هم مرا می‌شناسند.»

(یوحنا .۱ : ۱۴)

 

   و در جایی دیگر می فرماید:

« گوسفندان من صدای مرا می‌شنوند و من آنها را می‌شناسم و آنها به دنبال من می‌آیند. من به آنها حیات جاودان

می‌بخشم و آنها هرگز هلاک نخواهند شد و هیچ‌کس نمی‌تواند آنها را از دست من بگیرد.»

(یوحنا .۱ : ۲۷ – ۲۸)

​

   آیا شما واقعاً خدا را می شناسید و خدا نیز شما را می شناسد؟ آیا با خداوند رابطه دارید تا این ارتباط ضامن آن شود تا او دعاهای شما را بشنود؟ یا اینكه از خدا دور هستید و خداوند تنها حكم یک تفكر و عقیده را در زندگی شما دارد؟ اگر از خداوند دور هستید و یا كاملاً مطمئن نیستید كه او را

می شناسید، در همین لحظه می توانید با او ارتباطبرقرار كنید. متصل شدن.

​

   «آیا خداوند به طور قطع به دعای شما پاسخ خواهد داد؟»

   مسیح در قبال كسانی كه او را می شناسند و به او اتكا می كنند بسیار سخاوتمندانه عمل می كند. عیسی می فرماید:

«اگر در من بمانید و سخنان من در شما بماند هرچه می‌خواهید بطلبید که حاجت شما برآورده می‌شود.»

(یوحنا ۱۵ : ۷)

 

   در این آیه مفهوم ماندن در او، و ماندن كلامش در ما به این معناست كه باید حضور خدا را احساس كنیم، به او تكیه كنیم و هر چه می گوید گوش كنیم. اگر این كارها را انجام دهیم می توانیم هرچه مایلیم از خدا درخواست كنیم. در كتاب مقدس می خوانیم:

« اطمینان ما در حضور خدا این است که اگر از او چیزی بخواهیم که مطابق ارادة او باشد به ما گوش خواهد داد. ما می‌دانیم که

هرچه بخواهیم او به ما گوش می‌دهد. پس این را هم باید بدانیم که آنچه از او بطلبیم به ما عطا خواهد فرمود.»

(اول یوحنا ۵ : ۱۴ – ۱۵)

 

   خداوند بر حسب اراده، حكمت، محبت و قدوسیت خویش به دعاهای ما پاسخ می دهد. زمانی كه ما پیش خود فرض می كنیم كه می دانیم اراده خدا چیست، دچار لغزش می شویم، چرا كه آن موقع فقط یک بعد قضیه برای ما مفهوم دارد.

   پیش خود فرض می كنیم كه تنها یک جواب قابل قبول برای هر دعا وجود دارد و باز در پندار خود این گونه فرض می كنیم كه پاسخی را كه خود مایلیم دریافت كنیم، در واقع همان اراده خداوند است. این همان جایی است كه با مشكل روبرو می شویم. زمان و دانش ما محدود است.

   ما در ارتباط با یک موقعیت خاص اطلاعات محدودی در اختیار داریم و آنچه كه قرار است در آینده بر آن موقعیت خاص تاثیرگذار باشد، برای ما كاملاً مشخص نیست.

   اما حكمت خداوند نامحدود است، بنابراین خداوند كاملاً آگاه است كه یک رویداد بخصوص در طول زندگی و یا در طول تاریخ چه مسیری را طی خواهد كرد و چه پیامدی خواهد داشت. ممكن است خداوند اهدافی در نظر داشته باشد كه فوق تصور ما باشد. بنابراین قرار نیست كه خداوند آنچه را كه ما حكم می كنیم اراده اوست، به آن عمل كند.

 

   «چه چیزی لازم است تا دعاهای ما شنیده شود؟ خداوند در این مورد از ما چه انتظاری دارد؟»

   درباره این كه خداوند چه هدف و مقصودی برای انسان دارد صفحات بی شماری را می توان نوشت. اگر می خواهید بدانید كه خداوند مایل است ما چه نوع رابطه ای با او داشته باشیم، و مایل است چه نوع زندگی ای به ما بدهد می توانید شرح كامل آن را در كتاب مقدس مطالعه كنید.

   در اینجا چند مثال را می خوانیم:

«با وجود این خداوند آماده است که بر شما رحم کند. او حاضر است بر شما شفقت کند، چون همیشه

آنچه را که درست است، انجام می‌دهد. خوشا به حال کسانی که به خداوند توکّل می‌کنند.»

(اشعیا .۳: ۱۸)

 

   فكرش را بكنید، كسی به خاطر شما از جایش بلند شود تا به شما كمک كند و شفقت و دلسوزی خود را به شما نشان دهد. در آیه دیگری

می خوانیم:

«راه خدا کامل و وعدة خداوند قابل اطمینان است. او حافظ کسانی است که به او پناه می‌آورند.»

(مزمور ۱۸ : .۳)

 

   در آیه دیگری می خوانیم:

«بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.»

(مزمور ۱۴۷ : ۱۱)

 

   عظیم ترین جلوه محبت خداوند نسبت به انسان همان طور كه عیسی فرمود این است كه:

«محبّتی بزرگتر از این نیست که کسی جان خود را فدای دوستان خود کند.»

(یوحنا ۱۵ : ۱۳)

 

   و این همان كاری است كه مسیح برای ما انجام داد. پس همان گونه كه كتاب مقدس می فرماید:

«پس در برابر این چیزها چه بگوییم؟ اگر خدا پشتیبان ماست، کیست که برضد ما باشد؟ آیا خدایی که پسر خود را دریغ نداشت،

بلکه او را در راه همة ما تسلیم کرد، با بخشیدن او همه‌چیز را با سخاوتمندی به ما نمی‌بخشد؟»

(رومیان۸ :۳۱ – ۳۲)

 

   «در مورد دعاهایی كه بدون پاسخ مانده اند چه؟»

   این یک واقعیت است كه همه بیمار می شوند، می میرند و در موقعیت های دشوار گرفتار می شوند. در این گونه موارد چه كار باید كرد؟ خداوند می فرماید كه نگرانی ها و دلواپسی های خود را به او بسپاریم، حتی اگر آن موقعیت های پریشان كننده هم چنان در جای خود باقی باشند. در كتاب مقدس می خوانیم:

« بار تمام نگرانی‌های خود را به دوش او بگذارید، زیرا او همیشه در فکر شماست.»

(اول پطرس ۵ : ۷)

 

   ممكن است به نظر برسد كه كنترل شرایط موجود از دست شما خارج است، اما این طور نیست. زمانی كه احساس می كنید تمام دنیا دارد از هم می پاشد، خدا قادر است شما را استوار و قوی نگاه دارد. این درست همان موقعی است كه باید شكرگزار باشید كه خدا را می شناسید. كتاب مقدس می فرماید:

«مهربانی و ملایمت شما در رفتارتان با دیگران آشکار باشد. آمدن خداوند نزدیک است!  نگران هیچ‌چیز نباشید،

بلکه همیشه در هر مورد با دعا و مناجات و سپاسگزاری تقاضاهای خود را در پیشگاه خدا ابراز نمایید.
و آرامش الهی که بالاتر از فهم بشر است، دلها و افکار شما را در مسیح عیسی حفظ خواهد کرد.»

(فیلیپیان ۴ : ۵ – ۷)

 

   خداوند در این مواقع راه حل هایی پیش پای شما خواهد گذاشت و یا در بین مشكلات شما اهداف و مقاصدی را پیاده خواهد نمود كه فوق تصور شما است. به طور حتم همه مسیحیان می توانند از مثال هایی این چنین كه در زندگی شان اتفاق افتاده فهرستی طولانی تهیه كنند.

   حتی اگر در شرایط دشواری كه درگیر آن هستیم هیچ بهبودی حاصل نشد، خداوند قادر است تا در این مواقع بحرانی آرامش خود را به ما بدهد. عیسی فرمود:

«آرامش برای شما بجا می‌گذارم، من آرامش خود را به شما می‌دهم. جهان نمی‌تواند آن آرامش را

به طوری که من به شما می‌دهم بدهد. دلهای شما مضطرب نشود و ترسان نباشید.»

(یوحنا ۱۴ : ۲۷)

 

    هنگامی كه شرایط سخت و دشوار هم چنان ادامه دارد، دقیقاً زمانی است كه خداوند از ما می خواهد تا علی رغم شرایط دشوار به او اعتماد كنیم. كتاب مقدس می فرماید:

«با قدرت ایمان به جلو بروید و نه با قدرت دید.»

 

   اما این یک ایمان كوركورانه نیست، بلكه ایمانی متكی به خداوند است. زمانی كه یک اتومبیل از روی پل گلدن گیت عبور می كند، به دلیل بی عیب و نقص بودن پل است كه اتومبیل تكیه گاه مطمئنی برای خود دارد و كاملاً محفوظ است.

   اهمیتی ندارد كه راننده هنگام عبور چه احساسی دارد و یا درباره چه چیزی فكر می كند، شاید هم در حین رانندگی مشغول صحبت با سرنشینان دیگر باشد ولی به هر حال آن چه كه باعث می شود تا اتومبیل در امنیت كامل و به سلامت از پل عبور كند، بی عیب و نقص بودن پل است كه راننده تصمیم گرفته است به آن اعتماد كند.

   به همین ترتیب خداوند مایل است تا ما به صفات بی نظیر او، كمال، دلسوزی، محبت، حكمت و عدالت او اعتماد كنیم. خداوند می فرماید:

«من همیشه شما را دوست داشتم و محبّت پایدار من نسبت به شما ادامه خواهد داشت.»

(ارمیا۳۱ : ۳)

 

   و در آیه دیگری می خوانیم:

« ای مردم در همة اوقات به خدا توکّل کنید. همة مشکلات خود را به او بگویید، زیرا او پناهگاه ماست.»

(مزمور۶۲ : ۸)

 

   «خلاصه مطلب . . . چگونه باید دعا كرد؟»

   خداوند به دعای تمامی كسانی كه او را در زندگی خود پذیرفته اند و مشتاق پیروی از او می باشند، پاسخ می دهد. خداوند از ما می خواهد تا تمامی نگرانی ها و دلواپسی های خود را در دعا به حضور او بیاوریم و اجازه دهیم تا خداوند مطابق اراده خود عمل نماید.

   زمانی كه در حال دست و پنجه نرم كردن با مشكلات هستیم بایستی تمامی دلواپسی ها و غم های خود را به خداوند بسپاریم تا در عوض آرامش او را دریافت كنیم، آرامشی كه در واقع به مبارزه با شرایط دشوارمان برمی خیزد.

   پایه و اساس ایمان ما همانا صفات بی نظیر خداوند است. هر چه بیشتر خدا را بشناسیم، برای اتكا و اعتماد به او مستعدتر می شویم.

«اگر مایلید در مورد صفات خداوند بیشتر بدانید به سایت خداوند كیست؟ و یا مقالات دیگر در این سایت مراجعه نمایید.»

​

   دلیل دعای ما شخصیت خداوند است. اولین دعایی كه خدا پاسخ می گوید، دعایی است كه شما برای آغاز ارتباط با او به حضورش می آورید.

   نویسنده مقاله: مارلین آدامسون

 

 

​