«آيا داستان آدم و حوا حقيقت دارد؟ آيا آدم و حوا واقعاً وجود داشته اند؟»

 

سوال: «چه گواه و مدركی برای داستان آدم و حوا به عنوان اولین انسان های روی كره زمین وجود دارد؟»

 

   پاسخ ما:

   از سوال شما متشكریم. این سوال خوبی است كه مستلزم دریافت پاسخ خوب می باشد. مدرک خوبی وجود دارد كه بتوان داستان آدم و حوا را باور كرد… اینكه آن ها تاریخی بوده و لذا اولین اشخاص روی زمین بوده اند.

   «زندگی آدم و حوا»

   اول این كه، كتاب پیدایش ۱ – ۲ آنها را به عنوان اشخاص واقعی معرفی كرده و حتی رویدادهای مهمی كه در زندگی آنها وجود داشته است را نقل می كند.

   دوم، آنها فرزندانی واقعی به دنیا آوردند و فرزندان آنان نیز به نوبه خود همان كار را كردند. (پیدایش ۴ – ۵) سوم، عبارت «این است پیدایش…» (برای مثال در پیدایش ۶ : ۹؛ ۱۰ : ۱؛ ۱۱ : ۱۰ و ۲۷؛ ۲۵ : ۱۲ و ۱۹) كه توسط موسی برای ثبت تاریخ دوران بعدی در كتاب پیدایش بكار گرفته شده است، در شرح حال خلقت (۲ : ۴) و شرح حال آدم و حوا و نسل آنان نیز ظاهر می شود.

   چهارم، بعدها شرح وقایع در عهد عتیق، آدم را در ابتدای فهرست قرار می دهد. (پیدایش ۵ : ۱؛ اول تواریخ ۱ : ۱)

   پنجم، عهد جدید آدم را در ابتدای فهرست اجداد واقعی عیسی قرار می دهد. (لوقا ۲ : ۳۸)

   ششم، عیسی از زندگی آدم و حوا به عنوان اولین انسان های «مذكر و مونث» كه اتحاد فیزیكی را پایه و اساس ازدواج خود قرار دادند یاد

می كند. (متی ۱۹ : ۴)

   داستان آدم و حوا

   هفتم، كتاب رومیان اظهار می دارد كه مرگ واقعی به وسیله «یک مرد» واقعی، یعنی آدم، وارد جهان شد. (رومیان ۵ : ۱۲)

   هشتم، مقایسه بین آدم (یعنی «اولین آدم») با مسیح (یعنی «آخرین آدم») در اول قرنتیان ۱۵ : ۴۵ معلوم می سازد كه آدم به عنوان یک شخص واقعی و تاریخی شناخته شده بود.

   نهم، اعلام پولس مبنی بر اینكه «آدم اول ساخته شد و بعد حوا» (اول تیموتاؤس ۲ : ۱۳ – ۱۴) نشان می دهد كه او در مورد اشخاصی واقعی صحبت

می كند.

   دهم، منطقاً نیز بایستی دو انسان واقعی وجود می داشت، مذكر و مونث، در غیر این صورت نسل بشر به هیچ وجه نمی توانست تكثیر یابد. كتاب مقدس این زوج واقعی را «آدم و حوا» می نامد و هیچ دلیلی وجود ندارد كه تردید كنیم آنها واقعاً وجود داشته اند.

   آنچه در شرح پیدایش می خوانیم با فرضیه طولانی تكامل تناقض دارد. در پیدایش می خوانیم كه خداوند آدم را از خاک زمین سرشت و آدم از تكامل حیوانات به وجود نیامد. (پیدایش ۲ : ۷) پیدایش از خلقت مستقیم و آنی آدم با فرمان خدا سخن می گوید، و نه از یک پیشرفت تدریجی و طبیعی طولانی مدت. (پیدایش ۱ : ۱، ۳، ۶، ۹، ۲۱ و ۲۷) خداوند حوا را از آدم خلق نمود؛ حوا به طور جداگانه تكامل نیافت.

   آدم موجود هوشمندی بود كه می توانست به یک زبان تكلم كند، مطالعه نماید، حیوانات را نام گذاری كند و مشغول فعالیت هایی شود كه به ادامه بقا مربوط می شد. آدم یک نیمه – میمون نادان نبود.

 

 

«چطور می توانیم با خداوند رابطه شخصی خود را آغاز نمائیم؟»

​