«چه كسی خدا را آفريد؟»

 

   اگر قرار است چیزی به وجود آید، بایستی به وسیله ی چیز دیگری تحریك و برانگیخته شده باشد. یك كتاب یك نویسنده دارد. موسیقی، یك هنرمند موسیقی دارد. یك مهمانی را نیز یك نفر به راه می اندازد! تمامی آن چیزهایی كه آغاز می شوند، برای آغازشان علت و انگیزه ای وجود دارد.

   جهان هستی را در نظر بگیرید. زمانی بود كه دانشمندان بر تئوری «جهان پایدار» متكی بودند. این تئوری می گوید كه جهان هستی همواره وجود داشته است، بدون اینكه برای آن آغازی بوده باشد.

   امروزه شواهد وابسته به فلسفه ی نظم جهان، «انفجار بزرگ» را نقطه ی آغازی برای به وجود آمدن جهان هستی می داند. جهان هستی ما كه شامل فضا- زمان- ماده و انرژی است، آغازی مشخص و منحصر به فرد داشته است.

   از آنجایی كه جهان هستی همواره وجود نداشته، بلكه به وجود آمده است، بنابراین واقعیت دیگری باید سبب به وجود آمدن آن شده باشد.

(نمونه های كنت ریچارد؛ مجله اتصالات ۲۰۰۷؛ بخش ۳؛ www.reasons.org)

   تمامی آنچه را كه در طبیعت مشاهده می كنیم، آغازی دارد. اما خداوند مقوله ی متفاوتی است، و بایستی اینچنین باشد. خداوند از همه ی طبیعت، انسانیت و هر آنچه كه وجود دارد متفاوت است، از این نظر كه او همواره وجود داشته است، مستقل و بی نیاز از هر آنچه كه او خود آفرید.

   خدا موجودی محتاج و وابسته نیست، بلكه او خودكفا است و برای وجود داشتن بی نیاز به غیر است. كتاب مقدس نیز خدا را دقیقاً اینگونه توصیف می كند و خدا نیز خویشتن را اینگونه آشكار نموده است.

   چرا خدا بایستی اینگونه باشد؟ از هیچ راه دیگری نمی توان جهان هستی را توضیح داد. جهان هستی نمی توانست خود را بیافریند. این نیز

امكان پذیر نیست كه جهان هستی به وسیله ی چیزی آفریده شده باشد كه خود نیز مخلوق باشد. چرا نه؟

   زیرا منطقی نخواهد بود اگر بخواهیم اینگونه استدلال كنیم كه جهان هستی به وسیله ی خدا آفریده شد، اما خدا به نوبه ی خود به وسیله ی خدایی كه قدرت بالاتری است به وجود آمد، كه این خدا نیز به نوبه ی خود به وسیله ی خدایی كه قدرت سوم است آفریده شد و این خدا نیز توسط خدایی با قدرت بالاتر…!

   همانگونه كه ارسطو به طرز قانع کننده ای بحث نمود، بایستی واقعیتی وجود داشته باشد كه سبب می شود، ولی او خود بی سبب است

(و یا موجودی كه حركت دهنده است ولی خود بی حركت است). چرا؟

   «زیرا اگر اسباب سیر بی پایان وجود داشته باشد، بنابراین از لحاظ تعریف و معنا، كل این روند هرگز نقطه ی آغازی نخواهد داشت.»

​

 

 

«چطور می توانیم با خداوند رابطه شخصی خود را آغاز نمائیم؟»

​