وحقیقت را خواهید شناخت وحقیقت شما را آزاد خواهد کرد انجیل یوحنا 32:8
«آيا مراحل تكامل طبيعی در آفرينش به كار رفته اند؟»
کسانی که به وجود خدا باور ندارند و معتقد به فرضیه تكامل هستند ادعا خواهند كرد كه تمامی آفرینش از طریق سیر تكامل طبیعی صورت گرفته و هیچ معجزه ای در كار نبوده است. از سوی دیگر نیز برخی از باورمندان به وجود خدا نیز ادعا خواهند كرد كه آفرینش منحصراً از طریق معجزات صورت گرفته است.
كتاب پیدایش به ما نشان می دهد كه خداوند از هیچ آفرید، و ظاهراً خداوند سیر تكامل طبیعی را نیز آفرید و از آن برای آفرینش جهان هستی استفاده نمود. در اینجا دلیل این كار را می خوانیم.
در كتاب پیدایش از دو فعل استفاده شده است. اولین فعل «bara» است كه به مفهوم «آفریدن» ترجمه شده و در كل كتاب عهد عتیق تنها ۳۰ مرتبه به كار برده شده است و همواره منحصراً به خدا معطوف شده است. هر جا كه این فعل استفاده شده، نمایان گر این واقعیت است كه خداوند به طور خارق العاده ای چیزی را از هیچ آفریده است، كاری كه تنها خدا قادر به انجام آن است.
فعل عبرانی دیگری كه در كتاب پیدایش به كار رفته، «asah» می باشد كه «ساخت» ترجمه شده است. از این فعل در عهد عتیق ۲۶۰ مرتبه استفاده شده و به معنای سرشتن و ساختن چیزهایی آمده است كه خداوند آنها را از موادی كه وجود داشته اند ساخته است. یكی از این مثال ها ساختن ابرهای توفان زا جهت به وجود آوردن باران است.
(والتر بردلی، «چرا من باور دارم كه كتاب مقدس از لحاظ علمی معتبر است، چرا من یك مسیحی هستم»، Baker Books، ۲۰۰۱، صفحه ۱۶۹)
سرآغاز كتاب پیدایش می گوید كه خدا آسمان ها و زمین را «آفرید» (bara – از هیچ)، كه این شامل تمامی مواد، مواد شیمیایی، ساختمان های سلولی و تمامی چیزهایی است كه در آفرینش وجود دارند. اما همانطور كه در ادامه ی پیدایش می خوانیم، می بینیم كه خدا كار آفرینش را گسترش داده و آفرینش خویش را ادامه و شكل می دهد. در اینجا می بینید كه از فعل «ساخت» استفاده می شود.
«استفاده از این دو عبارت در بیان وقایع موجود در كتاب پیدایش نشانگر این واقعیت است كه خدا از تلفیق و تركیب معجزات، بعلاوه ی سیر تكامل «طبیعی» استفاده نمود تا مقاصد و اهداف آفرینش خویش را به انجام برساند.»
(والتر بردلی، «چرا من باور دارم كه كتاب مقدس از لحاظ علمی معتبر است، چرا من یك مسیحی هستم»، Baker Books، ۲۰۰۱، صفحه ۱۶۹)
مثال هایی از «آفرید» و «ساخت»
در اینجا شرحی از مراحل تولیدمثل كه خداوند آفریده را خواهید دید:
«سپس خدا فرمود: «زمین همه نوع گیاه برویاند، گیاهانی که دانه بیاورند و گیاهانی که میوه بیاورند» و چنین شد.»
(پیدایش ۱ : ۱۱)
و در كتاب پیدایش باب اول درباره تفكیك آب و خشكی بر روی زمین این گونه می خوانیم:
«خدا فرمود: «آبهای زیر آسمان در یک جا جمع شوند تا خشکی ظاهر گردد» و چنان شد.»
(پیدایش ۱ : ۹)
كتاب پیدایش در خصوص اینكه آیا خدا فعالیت های آتشفشانی و یا طبقات زمین شناسی را آفرید و از آن استفاده نمود تا آب ها را از خشكی جدا سازد به تفصیل و با جزئیات سخن نمی گوید، اما این به طور قطع محتمل است و به نظر می آید كه كشفیات علمی نیز به این موضوع اشاره می كنند.
در اینجا شما می بینید كه واژه ی «bara» برای «از هیچ آفرید» به كار رفته است:
«پس خدا انسان را شبیه خود آفرید. ایشان را زن و مرد آفرید.»
(پیدایش ۱ : ۲۷)
با توجه به آنچه كه علم موفق شده است در خصوص ساختار سلولی،DNA ،RNA و ترتیب و نظم بسیار پیچیده ی آن ها كشف كند جای تعجب نیست كه برای توصیف آن این فعل به كار رفته است: «خدا آدم را آفرید.»
لغت عبرانی «آفرید» و «ساخت» این امكان را به خدا می دهد تا خدا بتواند از هیچ، چیزهایی را آفریده باشد و یا بتواند جهان هستی را با استفاده از مواد موجود شكل دهد و سیر تكامل طبیعی را آغاز نماید. نكته ی اصلی این است كه به طور انكارناپذیری در تمامی این قضایا خداوند طراح، مبتكر، هماهنگ كننده و آفریننده ی همه چیز است، علیرغم اینكه او چه چارچوب زمان بندی را انتخاب می كند.
همان طور كه كتاب مقدس خلاصه می كند:
«زیرا به وسیلة او هر آنچه در آسمان و زمین است دیدنی‌ها و نادیدنی‌ها، پادشاهان، حکمرانان و اولیای امور آفریده شدند، آری تمام موجودات
به وسیلة او و برای او آفریده شد. او قبل از همه‌چیز وجود داشت و همه‌چیز به وسیلة او با هم ارتباط پیدا می‌کند.»
(كولسیان ۱ : ۱۶ – ۱۷)
«چرا ممكن نبود كه آفرینش در شش روز كامل شود؟ آیا خدا عالم هستی را در شش روز آفرید؟ را ملاحظه كنید.»
«چگونه پیدایش عالم هستی وجود خدا را نشان میدهد؟ آیا خدایی هست؟ را ملاحظه كنید.»
