«يهوديت و عيسی»

 

   «یهودیان در حالی كه منتظر آمدن مسیح هستند، در جستجوی چه می باشند و چرا اغلب یهودیان عیسی را مسیح موعود نمی دانند؟»

​

   آیا تا به حال این سوال برای شما پیش آمده است كه چرا یهودیان عیسی را به عنوان مسیح موعود نمی پذیرند؟ مطمئناً سازمان «یهودیان برای عیسی» اظهار خواهد كرد كه یهودیان زیادی به مسیح ایمان دارند، و البته که چنین نیز هست.

   پرسش این است كه به چه دلیل رهبری دین یهود رسما اعلام کرده است كه عیسی، همان مسیح وعده داده شده در کتاب آنان نیست؟ به طور خلاصه باید گفت كه عیسی متناسب و درخور آنچه كه یهودیان از مسیح وعده داده شده انتظار داشتند نبود. در حقیقت تمامی اعمالی را كه عیسی انجام می داد درست برخلاف نظر و بینشی بود كه آنها نسبت به مسیح مورد انتظار داشتند.

   برای مثال، در زمان عیسی، رهبران دین یهود به قوانین عهد عتیق در مورد كار نكردن در روز سبت به شدت پایبند بودند. اما عیسی همانند روزهای دیگر، در روز سبت بیماران را شفا می داد.

   این باعث شد كه آنان رنجیده خاطر شوند و در میان خود این گونه استدلال كنند كه اگر عیسی واقعاً همان مسیح وعده داده شده است، هرگز برخلاف قوانین مذهبی كه یهودیان باور دارند به وسیله ی خداوند وضع شده، عمل نمی كرد. این یكی از همان وقایعی است كه در كتاب مقدس

می خوانیم. عیسی شخصی را دید كه از بدو تولد فلج بود. (این شخص به مدت ۳۸ سال معلول بود)

   «عیسی به او گفت: «بلند شو، بسترت را بردار و برو.»
آن مرد فوراً شفا یافت و بستر خود را برداشت و به راه افتاد. آن روز، روز سبت بود. به همین علّت یهودیان به مردی که شفا یافته بود گفتند: «امروز روز سبت است، تو اجازه نداری بستر خود را حمل نمایی.»
   او در جواب ایشان گفت: «آن کسی که مرا شفا داد به من گفت: "بسترت را بردار و برو."» از او پرسیدند: «چه شخصی به تو گفت بسترت را بردار و برو؟» ولی آن مردی که شفا یافته بود، او را نمی‌شناخت؛ زیرا آن محل پر از جمعیّت بود و عیسی از آنجا رفته بود.
   بعد از این جریان عیسی او را در معبد بزرگ یافته به او گفت: «اکنون که شفا یافته‌ای دیگر گناه نکن، مبادا به وضع بدتری دچار شوی.»
آن مرد رفت و به یهودیان گفت: «کسی که مرا شفا داد عیسی است.» چون عیسی در روز سبت این کارها را می‌کرد، یهودیان به اذیّت و آزار او پرداختند.» (یوحنا ۵ : ۸ – ۱۶)

​

   البته رهبران یهود به غیر از اینكه عیسی در روز سبت بیماران را شفا می داد، اختلاف نظرهای زیاد دیگری نیز با او داشتند. رهبران یهود بر این باور بودند كه اگر عیسی واقعاً همان مسیح مورد انتظار است، پس بایستی طرز تفكر و رفتار او بیشتر شبیه به آنها باشد.

   عیسی به جای اینكه دزدان و زنان بدكار را محكوم كند با آنان رفت و آمد می كرد. عیسی به جای اینكه در حضور دیگران به رهبران دینی و قوانین آنها ادای احترام كند، بر علیه ریاكاری های آنان با تندی سخن می گفت.

   بدتر از این، عیسی به طرز آشكارا و عامیانه به رهبران یهود گفت كه او آمده است تا حیات ابدی را به آنان عطا كند. اما این تنها در صورتی امكان پذیر بود كه آنها به او ایمان آورند، در غیر این صورت همه ی آنها در گناهان خود می مردند. با این تفاصیل معلوم بود كه آنها نظر موافق و مثبتی نسبت به عیسی نخواهند داشت.

   با این حساب، رهبران یهود چه تصویری از مسیح وعده داده شده در ذهن داشتند؟ اغلب یهودیان در آن زمان، و در زمان كنونی نیز در انتظار یك نجات دهنده ی سیاستمدار و پادشاهی بودند كه تا ابد بر سرزمین اسرائیل حكومت كند.

   عهد عتیق شامل پیشگویی های متعددی درباره مسیح است كه به شكل حكمرانی فاتح و پیروز خواهد آمد و حكومت خود را بر پا خواهد داشت. این اتفاق هنوز نیفتاده است ولی زمانی كه عیسی برای بار دوم بازگشت نماید این اتفاق خواهد افتاد.

   علاوه بر این تصویر از مسیح موعود به عنوان یك پادشاه و حكمران، صدها نبوت دیگر نیز در عهد عتیق وجود دارد كه به روشنی اشاره به مسیحی دارد كه نجات دهنده ی انسان ها از گناهانشان است و این درست همان كاری است كه عیسی انجام داد.

   بعضی از یهودیان او را باور كردند اما برخی دیگر عیسی را نپذیرفتند. وقتی كه عیسی مسیح به این جهان آمد، زندگی او با بیش از ۳۰۰ پیشگویی مشخص كه در عهد عتیق وجود دارد كاملاً مطابقت كرد.

   میكاه نبی پیشگویی كرد كه مسیح در بیت لحم به دنیا خواهد آمد. اشعیای نبی درباره آبستن شدن یك باكره و تولد معجزه آسای عیسی نبوت نمود. زكریای نبی درباره ی ورود عیسی به اورشلیم در حالی كه سوار بر كره الاغی است نبوت كرد و همچنین پیشگویی كرد كه یكی از پیروان عیسی به خاطر ۳۰ سكه نقره به او خیانت خواهد كرد.

   اشعیا توضیح داد كه:

«خدای قادر متعال مرا از روح پُر ساخته است. او مرا فرستاده تا به مسکینان بشارت،و شکسته‌دلان را شفا دهم.»

(اشعیا ۶۱ : ۱ – ۳)

 

   داوود نبی پیشگویی كرد كه دست ها و پاهای مسیح موعود سوراخ شده و سربازان برای لباسهای او قرعه خواهند انداخت. 

عیسی كاملاً ۳۰۰ پیشگویی موجود در عهد عتیق را به انجام رساند. احتمال اینكه شخصی بتواند تنها ۸ تا از این پیشگویی ها را كامل كند،

۱ در ۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۰۰۰/۱۰۰ است. (پیتر استونر، به نقل از جاش مك داول، از كتاب «شواهد جدید مسیحیت و رأی دادگاه»، نلسون، نشویل، ۱۹۹۹)

​

   اگرچه پیشگویی ها همه كامل شده اند، لیكن تمركز اغلب یهودیان بر آن بوده است كه در انتظار مسیحایی سیاسی باشند، كسی كه سرانجام بتواند قاطعانه آنها را از درگیری های متعدد با دیگر اقوام آزاد سازد. در زمان عیسی، یهودیان تحت سلطه رومی ها بودند. بسیاری از یهودیان امیدوار بودند كه عیسی، همان مسیح موعودی باشد كه آنان را از زیر سلطه حكومت روم آزاد می سازد.

   در واكنش به این امید، جمعیت بزرگی از مردم، نمایش معنوی باشكوهی را به مناسبت ورود عیسی به اورشلیم ترتیب دادند. در حالی كه عیسی سوار بر كره الاغی وارد اورشلیم می شد، مردم شاخه های درخت نخل را بر روی زمین پهن می كردند (این واقعه نیز قبلاً توسط اشعیا پیشگویی شده بود). مردم ندا كرده می گفتند: «هوشیعانا، مبارك باد پادشاه اسرائیل كه به اسم خداوند می آید.»

   حتی شاگردان عیسی نیز با اشتیاق از او پرسیدند: «آیا این زمانی است كه پادشاهی خود را بر پا خواهید كرد؟» همه امیدوار بودند كه عیسی یهودیان را از زیر یوغ و سلطه حكومت روم آزاد سازد.

   اما عیسی برای انجام این كار به این جهان نیامده بود. عیسی آمد تا آنچه را كه اشعیای نبی درباره مسیح وعده پیش گویی كرد به انجام رساند.

​

   «ما او را خوار شمردیم و طرد کردیم، و او متحمّل رنج و درد شد. کسی نمی‌خواست حتّی به او نگاه کند، ما او را نادیده گرفتیم، مثل اینکه اصلاً وجود نداشت.»«او متحمّل مجازاتی شد که حقِّ ما بود، و او دردهایی را تحمّل کرد که می‌بایست ما تحّمل می‌کردیم. و ما پنداشتیم که درد و رنج و زحمتهای او مجازاتی از جانب خدا بود.
   امّا به‌خاطر گناهان ما، او مجروح شد و به‌خاطر شرارتهای ما، او مضروب گردید. و به‌خاطر دردی که او متحمّل شد، شفا یافتیم و به‌خاطر ضربه‌هایی که او تحمّل کرد، سالم شدیم. همة ما مثل گوسفندان گمشده بودیم و هریک از ما به راه خود می‌رفت. خداوند گناه ما را به حساب او آورد، و او به جای ما متحمّل آن مجازات شد.» (اشعیا ۵۳ : ۳ – ۶)

​

   عیسی آمد تا تاوان گناهان هر فرد را جداگانه پرداخت كند و گناهان همه بخشوده شود . . . این شامل یهودیان نیز می شود. اما یهودیان در انتظار مسیحایی نبودند كه تاوان گناهانشان را پرداخت نماید، آنها مسیحایی را می خواستند كه بر ملت ها حكمرانی كند و در واقع عیسی روزی همین كار را نیز خواهد كرد.

   همان گونه كه یهودیان در زمان عیسی تحت سلطه رومیان بودند، امروز نیز اسرائیل در موقعیتی بحرانی و تحت فشار از سوی ملت های دیگر قرار دارد. مطابق كتاب مقدس، اسرائیل همچنان مركز اصلی آشوب ها و آشفتگی های سیاسی خواهد بود و این امر تا بازگشت دوباره ی مسیح ادامه خواهد داشت.

   زمانی كه عیسی برای دومین بار به این جهان بیاید، دیگر متواضعانه و با فروتنی برای پرداخت تاوان گناهان ما نخواهد آمد، چرا كه این كار را قبلاً انجام داده است. عیسی برای بار دوم به منظور كامل كردن بقیه پیشگویی های كتاب مقدس در ارتباط با مسیح وعده داده شده . . . در مقام یك پادشاه، فاتح و قاضی خواهد آمد.

   در انجیل یوحنا، باب اول، درباره مسیح اینگونه می خوانیم:

«او در جهان بود و جهان به وسیلة او آفریده شد، امّا جهان او را نشناخت. او به قلمرو خود آمد ولی متعلّقانش او را قبول نکردند.
امّا به همة کسانی که او را قبول کردند و به او ایمان آوردند، این امتیاز را داد که فرزندان خدا شوند که نه

مانند تولّدهای معمولی و نه در اثر تمایلات نفسانی یک پدر جسمانی، بلکه از خدا تولّد یافتند.»

(یوحنا ۱ : ۱۰ – ۱۳)

​

«این مقاله توضیح می دهد كه چرا ایمان به عیسی مسیح به حق است: «فراتر از یك ایمان كوركورانه»

​

    پاورقی:

   *اصطلاح سبت در فرهنگ یهودی به روز هفتم هفته اطلاق می‌شد. سبت از پیش از غروب آفتاب در روز جمعه آغاز می‌شد و با فرارسیدن غروب آفتاب در روز شنبه پایان می‌یافت. در روز سبت کار کردن، بار کشیدن، آتش روشن کردن، و به کار واداشتن مستخدمین ممنوع بود.

​

​

 

​